“แจ่ซัน” (chè xanh) ในภาษาเวียดนามหมายถึงชาเขียว โดยชาแจ่ซันที่ชาวบ้านนาจอกนิยมนำมาปลูกตามครัวเรือนของตนนั้นเป็นชาชนิดเดียวกันกับชาอัสสัมที่มีต้นกำเนิดจากรัฐอัสสัมในประเทศอินเดีย ทั้งนี้ ในสังคมไทยได้ปรากฏนามเรียกขานของชาชนิดนี้อย่างหลากหลายตามแต่ภูมิภาคและรูปแบบการบริโภค เช่น ชาอัสสัม ชาโบราณ ชาเมี่ยง หรือ ชาแจ่ซัน เป็นต้น สำหรับชาแจ่ซันที่พบในหมู่บ้านนาจอกนั้นมีรากเหง้ามาจากต้นชาที่บรรพบุรุษชาวนาจอกนำติดตัวมาจากแผ่นดินมาตุภูมิในประเทศเวียดนาม โดยเฉพาะจากเขตพื้นที่จังหวัดเหงะอานและห่าติ๋งซึ่งเป็นภูมิภาคที่ชาวเวียดนามนิยมดื่มชาแจ่ซันจนเกิดเป็นวัฒนธรรมการดื่มชามาตั้งแต่โบราณกาล ดังนั้น ชาแจ่ซันที่พบในหมู่บ้านนาจอกจึงเปรียบเสมือนร่องรอยการเดินทางของผู้คน ธัญญาหาร และวัฒนธรรมการดื่มชาที่ชาวไทยเชื้อสายเวียดนาม ณ หมู่บ้านนาจอกได้สืบทอดมาจากประเทศเวียดนาม และถือเป็นอัตลักษณ์ที่โดดเด่นของชุมชนชาติพันธุ์ที่มีอายุเก่าแก่มากกว่าหนึ่งร้อยปีแห่งนี้
